Wszyscy słyszeli o oddziałach komandosów, ich spektakularnych akcjach, o wyczynach stanowiących nieraz fabułę niezłego filmu akcji, czy książki sensacyjno – przygodowej, którą czyta się z zapartym tchem przez jeden wieczór ,,od dechy do dechy” – spopularyzowane przez media, prasę, czy internet. Nazwy jednostek tj.: DELTA FORCE, NEAVY SEALS, SAS, GSG9, GROM, SPECNAZ, GIGN i wiele innych, podkreślają same w sobie ich wartość i określony pułap możliwości ludzi w nich służących. Wiele osób orientuje się też, że komandosi działają w małych grupach, nie pokazują twarzy ukrywając tożsamość pod maską zwaną balaklawą. Ostro trenują, przechodzą kursy, selekcje i testy, po to by nie zawieść w chwili próby. Niektórzy kojarzą, że komandosi korzystają z całej gamy specjalistycznego sprzętu i uzbrojenia – używają broni wyposażonej w latarki, tłumiki dźwięku, różnego rodzaju celowniki i gadżety, jednak gdy pytam ludzi o szczegóły – nikt nic nie wie, odpowiedzi są lakoniczne. Komandosi to ci co odbijają zakładników, łapią bandziorów, czy zabijają terrorystów; wszystko ok. – jasne, ale postaram się Państwu dziś to wszystko ,,poszufladkować” fachowo, określając poszczególne rodzaje działań prowadzonych przez siły specjalne, zarówno policyjne jak i wojskowe, oto one:
Akcje typu CT (counter-terrorist operations) – fizyczna likwidacja terrorystów w fazie przygotowywania przez nich zamachu lub w odpowiedzi na przeprowadzony zamach. Przeprowadzane w większości przypadków przez jednostki wojskowe i wywiadowcze
Akcje typu AT (anti-terrorist operations) – działania mające na celu zwalczanie terrorystów, gdy ci są w trakcie przeprowadzania zamachu – akcje tego typu przeprowadzają także jednostki policyjne.
Akcje typu NEO (non combat evacuation) – to ewakuacja z pola walki osób postronnych – cywili, personelu misji humanitarnych itp, którzy przez przypadek znaleźli się w strefie działań militarnych.
Akcje typu SR (special reconnaissance) – rozpoznanie specjalne – cechuje się działaniami na terenie wroga polegającymi na zdobywaniu wszelkimi sposobami wszystkich informacji mających znaczenie wywiadowcze – realizowane wyłącznie przez jednostki wojskowe.
Akcje typu DA (direct action) Akcja bezpośrednia, tzn. prowadzenie bezpośredniego boju poprzez szturm, zasadzki, zdobywanie i niszczenie wskazanych obiektów, sabotaż i dywersje, likwidacja wskazanych osób, wzbudzanie paniki i chaosu na terenie przeciwnika.
Akcje typu HR(hostages rescue) Odbijanie przetrzymywanych lub uprowadzonych zakładników – na ogół na własnym terenie akcje tego typu realizują zespoły policyjne, za granicą jednostki wojskowe. Wyjątkowo trudne do przeprowadzenia, priorytetem bowiem jest tu uniknięcie strat wśród odbijanych osób.
Akcje typu MS (military support) Wsparcie militarne podczas szkolenia sojuszników w czasie pokoju, oraz dozbrajanie, wsparcie i konsulting militarny wobec sojuszników w czasie wystąpienia sytuacji kryzysowych czy wojny.
Akcje typu UW (unconventional warfare) działania niekonwencjonalne, np. przenikanie do okrążonych własnych oddziałów, tworzenie partyzantki na terenach zdobytych przez wroga, szkolenie i wsparcie dla oddziałów regularnego wojska zmuszonych do prowadzenia dalszej walki w warunkach konspiracyjnych itp.
Akcje typu CSAR (combat search and rescue) bojowe działania ratowniczo – poszukiwawcze, tj. ratowanie pilotów zestrzelonych nad wrogim terytorium.
Jak więc widzicie, jednostki specjalne to nie mięśniaki z pistoletem i nożem w zębach w typie Johna Rambo, lecz profesjonalne zespoły do przeprowadzania całego wachlarza działań. tak strasznych i trudnych, że na samą myśl o wzięciu w nich udziału każdemu zwykłemu człowiekowi cierpnie skóra i nie chce nawet o tym słyszeć, dlatego zawsze szanujcie komandosów – uwierzcie, że są tego warci.
