Człowiek pod względem siły i sprawności fizycznej ustępuje wielu zwierzętom. Ma jednak cechę, która zapewnia mu przewagę nad nimi – jest nią brak specjalizacji. Jego inteligencja pozwala mu szybko dostosowywać się do zmieniających się warunków. W mieście rzadko bywa zmuszony do rozwijania danych mu przez naturę zdolności. Stąd też obcujące z dziką przyrodą ludy prymitywne bardziej były panami swojego istnienia niż ich uzależnieni od cywilizacji potomkowie.
Węch
Człowiek ma dość dobrze rozwinięty zmysł węchu, choć nie jest on tak doskonały, jak na przykład u psów. W warunkach naturalnych węch pozwala znaleźć pożywienie, ostrzega o obecności innych stworzeń, przed niebezpieczeństwami, takimi jak na przykład pożar lasu.
Słuch
Dzikie zwierzęta nawykły do wsłuchiwania się w odgłosy znamionujące potencjalne niebezpieczeństwo. Miejska istota, jaką jest współczesny człowiek, żyje w środowisku zanieczyszczonym przez hałas, który przytępia wrażliwość jego słuchu i czyni głuchym na wiele odgłosów natury.
Smak
Kubki smakowe na języku pozwalają człowiekowi rozróżniać cztery smaki – kwaśny, słodki, słony i gorzki. Mózg odbiera bodźce przesyłane z kubków smakowych oraz nosa, co razem pozwala określić smak danego pożywienia.
Układ oddechowy
O częstotliwości kolejnych wydechów i oddechów decyduje mózg, który rozpoznaje, jakie jest w danym momencie zapotrzebowanie organizmu na tlen. Człowiek oddycha szybciej w chwilach stresu i wzmożonego wysiłku oraz na znacznych wysokościach, gdzie rozrzedzone powietrze zawiera mniej tlenu.
Kręgosłup
Postawa wyprostowana, która odróżnia człowieka od innych zwierząt, powoduje znaczne obciążenie kręgosłupa, co jest przyczyną częstych schorzeń.
Kciuk
U człowieka kciuk jest przeciwstawny w stosunku do pozostałych, niezależnie zginanych palców, co warunkuje chwytność ręki. To osiągnięcie ewolucyjne pozwoliło człowiekowi tworzyć skomplikowane narzędzia, czemu w dużej mierze zawdzięczał swoje możliwości przystosowywania się do różnorodnych warunków.
Stawy
Niektóre połączenia stawowe, takie jak staw kolanowy, są z natury słabe i narażone na urazy. W miastach, gdzie ludzie mają bardzo mało ruchu, nie ćwiczone stawy stają -się jeszcze słabsze.
Stopy
Ciężar całego ciała spoczywa na stopach. Stąd też zdarzają się dość często, zwłaszcza w czasie pieszych wędrówek, urazy stóp. Są one bardzo dokuczliwe.
Mózg
Duży i rozwinięty mózg u człowieka pozwala mu wyrównać braki wynikające z niedoskonałości jego innych organów i zmysłów. Dzięki niemu potrafi on myśleć logicznie, uczyć się na podstawie doświadczeń z przeszłości i wyciągać wnioski na przyszłość, oraz filozofować próbując określić swe miejsce we Wszechświecie.
Wzrok
Pole widzenia człowieka wynosi około 210 stopni, przy czym 120 stopni to pole widzenia dwuocznego, co daje efekt trójwymiarowości i umożliwia zgodną z rzeczywistością ocenę odległości między przedmiotami w przestrzeni. Człowiek ma również zdolność widzenia całego spektrum barw światła słonecznego – od czerwieni do fioletu.
Zęby
Ludzkie zęby i szczęki przystosowane są zarówno do gryzienia mięsa, jak również do miażdżenia i żucia pokarmów roślinnych. Dzięki temu człowiek jest stworzeniem zarazem roślino-i mięsożernym.
Serce
Serce, pompując utlenioną krew rozprowadzoną przez naczynia krwionośne po całym organizmie, zaopatruje w życiodajny tlen wszystkie narządy. Gdy jednak nie jest zmuszane przez ćwiczenia fizyczne do regularnego wysiłku, traci wydolność, co zmniejsza naszą ogólną sprawność.
Skóra
Chroni ona wewnętrzne narządy, a dzięki gruczołom potowym reguluje temperaturę ciała. Ludzka skóra, pozbawiona niemal zupełnie w długim procesie ewolucyjnym owłosienia, wymaga dodatkowej ochrony – ubrania.
Gatunek „człowiek”
Człowiek został w porównaniu z wieloma innymi stworzeniami znacznie gorzej wyposażony przez naturę. W dziczy łatwo może stać się ofiarą drapieżników. Ma słabszy wzrok i węch od większości naturalnych myśliwych, nie rozwija też takiej prędkości jak niejeden z nich. W surowszym klimacie nie potrafi utrzymać odpowiedniej temperatury ciała, jeśli utraci ubranie. Mimo wszystko to właśnie człowieka natura uczyniła jednym z najlepiej przystosowanych do życia na ziemi stworzeń. Liczne słabości i niedostatki ciała musiał on bowiem rekompensować rozwijając swoją inteligencję – najlepszą broń w walce o przetrwanie.
