Liny sznury

Kawałek liny lub sznurka przyda się przy wykonywaniu wszelkich prowizorycznych elementów ekwipunku w terenie – sporządzaniu drewnianych sań, czy też sklejaniu ze sobą różnych materiałów. Jeśli nie mamy standardowej liny lub sznura, można je spleść z naturalnych materiałów. Należy jednak stosować odpowiednie węzły, by zachować bezpieczeństwo, na przykład inne wymaga lina, którą ubezpieczamy przeprawę przez rzekę, a innych, gdy chcemy łączyć trwale i pewnie różne elementy wykonywanego własnoręcznie ekwipunku. Jeśli nie potrafisz zapamiętać większej liczby węzłów, naucz się wiązać węzeł płaski.

RODZAJE LIN

Rozróżnia się dwa zasadnicze rodzaje lin, ze względu na ich splot. Liny i sznury składające się z trzech skręconych ze sobą żył oraz liny rdzeniowe, w których żyły rdzenia otoczone są plecionym oplotem (koszulką). Oba rodzaje lin mogą być wykonane z włókien naturalnych bądź syntetycznych. Wybierając rodzaj liny, należy brać pod uwagę to, do czego ma ona nam służyć. Lina pleciona mniej się skręca i zapętla niż zwykły skręcany sznur. Liny wykonane z naturalnych włókien mogą zgnić, gdy dłużej pozostają wilgotne Włókna naturalne ponadto wykazują mniejszą wytrzymałość niż syntetyczne, takie jak nylon czy poliester. Lina konopna na przykład dość łatwo pęka.

Sznur ze skręconych włókien
Tego typu lina jest często mocniejsza od liny rdzeniowej, ale i mniej odporna na uszkodzenia. Składa się z trzech skręconych razem włókien. Wykonana na ogół z włókien naturalnych, takich jak sizal, konopie lub syntetycznych, na przykład nylonu. Takich lin często używa się jako cum na łodziach i okrętach; mają dużą statyczną wytrzymałość.

Lina rdzeniowa
Wspinacze używają lin rdzeniowych do asekuracji z powodu ich dużej wytrzymałości dynamicznej. Rdzeń takiej liny to splecione razem, cienkie skręcone żyły. Osłania je pleciony oplot, zwany też koszulką. Lina taka jest giętka i łatwa w użyciu, chociaż zlodzona lub mokra może sprawiać trudności i wymykać się z rąk.